Opvoeden…one size fits all?
Een kijkje in de mindset van het oplossingsgericht opvoeden.
Er zijn vele boeken geschreven over opvoeden, adviezen en tips die door de jaren heen erg veranderd zijn. Denk aan de vroegere Dr. Spock en tegenwoordig “ oei ik groei” en “ de tevreden baby” . Er zijn ouders die hier heel veel aan hebben, maar ook ouders die er ontzettend onzeker van worden.
Ouders die roepen “ maar het lukt mij niet en wat doe ik verkeerd” . En dan komen er allerhande goedbedoelde adviezen van mensen eromheen.
Maar is er wel 1 manier om op te voeden? 1 manier die voor elke ouder en elke kind werkt?
Heeft het zin om te kijken naar alles wat er niet goed gaat in de opvoeding? Om je daardoor extra onzeker te gaan voelen?
Wat mij betreft is het antwoord daarop: NEE
Opvoeden is geen one size fits all. We hebben te maken met verschillende karakters als ouders, maar ook met andere karakters van kinderen, met verschillende opvoedstijlen die bij ons passen en met wisselende emoties.
Tevens hebben we allemaal weer verschillende combinaties van kwaliteiten. Ben jij je eigenlijk bewust van al je prachtige kwaliteiten als ouder? Of kijk je weemoedig naar de buurvrouw die zoveel geduld lijkt te hebben of juist alles met een dosis humor weet aan te pakken?
Allereerst de opvoedingsstijlen; Ben je een ouder die heel communicatief is? Alles graag uitlegt waarom het wel of niet mag? Of juist een ouder die graag doet? Die het voorbeeld geeft door het zelf te doen of laat zien hoe iets werkt? Of juist de ouder die van het voelen is? Die veel knuffelt en met aanraking je kind begeleid? Geen van deze stijlen is goed of fout. Het is wie je bent en wat bij je past.
Hetzelfde geldt voor je karakter; ben je rustig en heb je veel geduld? Of juist iemand met veel, laten we het “ passie” noemen en die juist graag ziet dat dingen snel gebeuren. Beiden zijn niet goed of fout, het is wie je bent en als je je hiervan bewust bent, dan kan je dit inzetten in je opvoeding. Stel niet de hoge eis aan jezelf dat je engelengeduld moet hebben als dit niet binnen je karakter past. Accepteer dat je iemand bent die minder geduld heeft.
En het karakter van je kindje. Kijk eens goed naar je kind, of kinderen. Als je meerdere kinderen hebt is het interessant om te zien hoe anders ze kunnen zijn. En hoe anders ze dan de begeleiding van jou als ouder nodig hebben. Het ene kind heeft veel duidelijkere grenzen nodig dan de andere.
Observeer eens een tijdje en leer zo het karakter van je kind beter kennen.
En ook; hoe zit je vandaag in he vel? Drukke dag op je werk gehad? Ruzie met je partner? Of juist een ontspannen dag, zonnetje dat schijnt en je hoofd is leeg.
En dan nog je kwaliteiten als ouder? Waar ben JIJ goed in? Structuur bieden, humor, of juist kinderen de vrijheid geven om zelf te ontdekken? Kijk eens van een afstandje naar jezelf en maak een rijtje van jouw kwaliteiten. Vraag je partner om deze aan te vullen.
Als je kijkt naar al deze invloeden, begrijp je ook dat dit voor iedereen een andere mix is.
En dus dat er in verschillende situaties bij verschillende ouders/kinderen een andere aanpak nodig is.
De basis ligt bij de behoefte van kinderen. Deze zijn eigenlijk altijd gelijk: veiligheid, structuur, voorspelbaarheid, aandacht en een ouder die sensitief en responsief is in het zien van deze behoeften.
Wat is dan eigenlijk de gedachte van het oplossingsgerichte denken?
Stop met wat niet werkt! En doe meer van wat wel werkt.
Dus als jij de behoefte van je kind kan zien en zo ziet waar het gedrag vandaan komt, dan kan je reageren op de behoefte van je kind, in plaats van op het gedrag.
En de wijze van hierop reageren kan voor iedereen anders zijn. Zoek naar wat werkt voor jou, zet je kwaliteiten in, hou rekening met je eigen emoties op dat moment, maar ook met jouw karakter en dat van je kind.
Klinkt ingewikkeld? Oefening baart kunst! Door vaker te kijken naar wat werkt, word je hier ook steeds creatiever in.
En vergeet niet, emotie mag er zijn!
Een voorbeeld:
Je bent moe na een dag werken, bent iemand die veel geduld heeft, maar hebt een kindje die veel “ passie” heeft. Je kind is ook moe na een dag opvang en het is tijd om naar bed te gaan.
Hoe moe je kind ook is, deze gooit zich op de grond, boos en verdrietig dat hij niet gaat slapen! Normaliter word je zelf ook boos, je bent ook moe na een dag werken en wil met een kop thee op de bank zitten. Vaak escaleert dit dan en ben je zo 1 ½ uur bezig met je kind naar bed te krijgen. Werkt dit? Nee. Tijd voor een andere aanpak.
De behoefte van je kind: aandacht en slapen. Doordat je een kind hebt met veel passie kan je dit ook op een andere manier inzetten. Je bent zelf iemand met geduld, ook weer iets om in te zetten.
Dus in plaats van boos te worden van je als eerste de behoefte erkennen: ‘ wat vervelend, je hebt mama de hele dag niet gezien en nu ben je moe en moet je naar bed, dat is ook best stom” . En dan kan je kijken wat werkt. Bijvoorbeeld: ‘ ik heb een idee, we doen een wedstrijdje wie het eerste boven is en zijn tanden heeft gepoetst, wedden dat mama als eerste boven is. Maar als hij nu heeeeel snel bent en al eerste boven bent, dan leest mama een extra lang verhaaltje voor” .
Dit is slechts een voorbeeld hoe je door het erkennen van gevoel, het rekening houden met je kwaliteiten en de karaktereigenschappen, gedrag op een bij jullie passende manier, om kan zetten naar gewenst gedrag.
Wil je nu meer weten over oplossingsgericht opvoeden, meld je dan snel aan voor de thema avond op vrijdag 15 juni!
Loop je vast in de opvoeding en wil je graag iemand die even een stukje met je meewandelt en die met jou/jullie op zoek gaat naar wat voor jou/jullie werkt binnen het gezin? Kijk dan eens bij oudercoaching of opvoedondersteuning.
